مقایسۀ تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب در فضای سبز و سالن بر کاهش علائم نارسایی توجه/ فزون‌کنشی ‌دختران هفت تا 11 سال

هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخبدر فضای سبز و سالن بر کاهش علائمفزون‌کنشی‌با نارسایی توجه ‌بود. بدین‌منظور، 120 دانش‌آموز دختر 11ـ7 سال مبتلا بهفزون‌کنشی‌با نارسایی شهرستان اهواز به‌روش خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. درادامه، پرسش‌نامۀ علائم مرضی کودکان که با توجه به ملاک‌های تشخیصی و آماری اختلالات روانی‌ تدوین شده بود، توسط معلمان و والدین دانش‌آموز تکمیل شد و از بین آن‌ها تعداد 48 نفر که دارای بالاترین اختلال فزون‌کنشی بودند، با نظر روانپزشک انتخاب گردیدند و به‌روش تصادفی در چهار گروه 12 نفری همسان (گروه تمرین هوازی در فضای سبز؛ گروه تمرین هوازی در سالن؛ گروه حضور در فضای سبز؛ گروه کنترل) قرار گرفتند. گروه‌های تمرین هوازی در فضای سبز و سالن به‌مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیرۀ بیشینه به تمرین پرداختند (چهار هفتۀ اول 25 دقیقه؛ چهار هفتۀ دوم 35 دقیقه). برای تجزیه‌و‌تحلیل آماری از آزمون تحلیل کواوریانس با آزمون تعقیبی استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که گروه تمرین هوازی در فضای سبز نسبت به بقیۀ گروه‌ها تأثیر معناداری بر درمان و کاهش علائمفزون‌کنشی‌با نارساییداشته است (0.05>(P. بررسی نتایج حاکی از آن است کههشت هفته تمرین هوازی در فضای سبز می‌تواند به‌عنوان یک روش غیر‌دارویی‌، تأثیر مثبتی بر کاهش علائم بیش‌جنبشی، اختلال دقت، بی‌قراری و تکانش‌گریکودکان مبتلا بهفزون‌کنشی‌با نارسایی داشته باشد.